Niewielkie zaskoczenie w górę odczytem wrześniowej inflacji w USA wsparło dolara, któremu sprzyjała także ogólna niechęć inwestorów względem ryzyka. W tych niełatwych warunkach zaskakująco dobrze radził sobie złoty. Po sięgnięciu poziomu 4,32 para EUR/PLN spadła i obecnie jest poniżej psychologicznej granicy 4,30.

Obraz silnie rosnącej amerykańskiej gospodarki, której rynek pracy jest wciąż w stanie pełnego zatrudnienia, a inflacja na niewysokim, lecz rosnącym poziomie sprawia, że innym walutom G10 trudno umocnić się względem dolara – ubiegły tydzień nie był pod tym względem wyjątkiem. Aprecjacja dolara była jednak bardziej ograniczona, a większość walut zakończyła tydzień zmianą nie większą niż o 1%, co sugeruje, że bardzo dobre wyniki amerykańskiej gospodarki są obecnie w pełni wyceniane i w krótkim terminie dolarowi trudno będzie jeszcze istotnie się umocnić. Złoty, choć był jedną z najlepiej radzących sobie na świecie walut, doświadczył więc jedynie ograniczonej aprecjacji.

W tym tygodniu uwaga skupi się na Europie. Najważniejsze będzie czwartkowe (17.10) posiedzenie EBC – oczekuje się powszechnie, że w obliczu stagnacji strefy euro bank obniży stopy procentowe o kolejne 25 pb. Większa niepewność dotyczy tonu jego komunikatów, szczególnie skali zaniepokojenia banku centralnego wyraźnym pogorszeniem wiodących wskaźników ekonomicznych w ostatnim czasie. Poznamy również szereg danych z Wielkiej Brytanii: raport z rynku pracy w sierpniu i we wrześniu (wtorek 15.10) oraz odczyt wrześniowej inflacji (środa 16.10). Na rodzimym gruncie uwagę zwróci środowy odczyt inflacji bazowej.

 

 

CZYTAJ CAŁY RAPORT